اثربخشی پرده آمنیوتیک برای زخم‌های پای دیابتی

زخم‌های پایی که به خوبی التیام نمی‌یابند، معمولاً مدت زمان درمان طولانی دارند که می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند دیابت شیرین و بیماری شریانی محیطی طولانی‌تر شود.

قابل توجه است که شیوع دیابت شیرین و بیماری شریانی محیطی در سراسر جهان در حال افزایش است و حدود 25٪ از بیماران مبتلا به دیابت شیرین دچار زخم‌های پایی می‌شوند که به خوبی التیام نمی‌یابند. در همین حال، حدود 11٪ از بیماران مبتلا به بیماری شریانی محیطی دچار ایسکمی مزمن تهدیدکننده اندام می‌شوند که نوع شدیدتری از بیماری شریانی محیطی است . هر دو بیماری با مرگ و میر بالا همراه هستند.

آلوگرافت غشای آمنیون/کوریون انسانی برای بهبود زخم و ترمیم بافت استفاده می‌شود و برای پایداری، دهیدراته (کم‌آبی) می‌شود. طراحی آن یک داربست طبیعی فراهم می‌کند که از فرآیندهای ترمیمی بدن پشتیبانی می‌کند و باعث بهبود زخم، کاهش التهاب و سایر کاربردهای متنوع می‌شود. پرده آمنیوتیک انسانی حاوی فاکتورهای رشد، سیتوکین‌ها و اجزای ماتریکس خارج سلولی است که با تعدیل پاسخ التهابی به بازسازی بافت کمک می‌کنند و در نتیجه روند بهبود را افزایش می‌دهند.

تحقیقی در ژاپن انجام شد که در این تحقیق علمی برای درمان زخم دیابتی از پرده آمنیوتیک انسانی یا همان پانسمان بیولوژیک روی 55 بیمار استفاده کردند. بهبود زخم در 43 بیمار مشاهده شد. در مقایسه بیماران با زخم‌های بهبود یافته و بهبود نیافته، تفاوت معنی‌داری در وجود بیماری مزمن کلیه ، بیماری عروق کرونر و برخی یافته‌های آزمایشگاهی (آلبومین، پروتئین واکنشی
C،
تعداد گلبول‌های سفید خون و هموگلوبین) وجود داشت
(p < 0.05).
مدت زمان درمان بین گروه‌های بهبود یافته و بهبود نیافته مشابه بود
(24.39 در مقابل 24.83 روز، p = 0.14).